Camera obscura

Camera obscura is latijns en betekent letterlijk donkere kamer. Camera obscura is de oorsprong van onze hedendaagse fotografie. Oorspronkelijk was een camera obscura een manshoge donkere, volledig verduisterde kamer met aan één kant een klein gaatje bij een raam waardoor licht van buiten de kamer scheen. Via dit gaatje verscheen er op de tegenovergelegen wand een projectie van de omgeving buiten de kamer. Deze projectie stond op z’n kop. Hieronder zie je in een tekening het effect weergegeven.

Toen men de lichtgevoelige plaat uitvond, kon het beeld wat op de wand werd geprojecteerd vastgelegd worden op zo’n plaat. Het eerste echte fototoestel, ofwel de ‘camera’ was geboren. Kunstschilders gebruikten camera obscura bijvoorbeeld ook als hulpmiddel om de werkelijkheid nauwkeurig over te kunnen nemen op hun doek. Een bijzonder aspect van de camera obscura is namelijk dat de opnamen een oneindige scherptediepte hebben, tenminste de versies zonder lens.

Het was de Franse uitvinder Joseph Niépce die in 1826 als eerste het met een camera obscura opgeroepen beeld op foto wist vast te leggen. Het was een opname uit het raam van zijn studeerkamer.

Je kunt het effect van de camera obscura eenvoudig zelf namaken. Mocht je dus een weekend niets te doen hebben, ga dan eens een camera obscura maken. Hieronder zie je in een filmpje uitgelegd hoe je dit kunt doen.