Dagje Rotterdam

Deze week bracht ik weer eens een dagje door in Rotterdam. Niet dat Rotterdam echt mijn stad is. Nee, dan hou ik het liever bij Den Bosch.
Maar voor fotografie en tekenen is Rotterdam een hele inspirerende stad.

Zo bevindt zich op de Kop van Zuid het Nederlands Fotomuseum. Het Nederlands Fotomuseum heeft het archief van vele beroemde fotografen in beheer. Het heeft een indrukwekkende collectie van meer dan 5 miljoen beelden. Ik ben al menigmaal naar een tentoonstelling in dit museum geweest. En ook nu zijn er prachtige tentoonstellingen te bewonderen.

Zoals:
JOSEF KOUDELKA | EXILES / WALL – t/m 17 januari 2017
Het Nederlands Fotomuseum presenteert hiermee de eerste grote tentoonstelling van Josef Koudelka in ons land. Centraal in deze tentoonstelling staan de indrukwekkende fotoserie Exiles, die onlangs opnieuw in boekvorm is uitgegeven, en zijn recente panoramaseries, The Wall.

In Exiles, de laatste serie waarin Koudelka mensen fotografeert, legt Koudelka het fenomeen van de vluchteling, de balling op zijn karakteristieke wijze vast. The Wall is een recente serie panorama foto’s die Koudelka tussen 2008 en 2012 heeft gemaakt in Oost-Jeruzalem, Hebron, Ramallah, Bethlehem en in de Israëlische settlements. Koudelka reflecteert in deze serie op hoe de mens in het landschap barrières aanbrengt die de politieke humanitaire en culturele verscheurdheid zichtbaar maken. Zo indrukwekkend om de muur te zien die Israel van de Palestijnen scheidt.
Persoonlijk vond ik dan ook vooral de serie The Wall heel indrukwekkend.

De andere tentoonstelling is: ATA KANDÓ | I SHALL USE MY TIME – t/m 1 januari 2017.
Met de tentoonstelling Ata Kandó | I Shall Use My Time brengt het Nederlands Fotomuseum een eerbetoon aan fotografe Ata Kandó (1913, Hongarije). Zij behoort tot één van de topfotografen uit de collectie van het Nederlands Fotomuseum. De tentoonstelling toont een indrukwekkend overzicht van haar fotografisch oeuvre. Liefde voor haar gezin en betrokkenheid voor mensen op de vlucht en in nood lopen als een rode draad door haar werk en resulteerde in intieme portretten.

De thans 102 jaar oude Ata Kandó blijft fotografen inspireren, zo ook Koos Breukel, Sacha de Boer, Hans Bol, Kadir van Lohuizen en Stephan Vanfleteren. Tijdens ontmoetingen hebben deze fotografen prachtige portretten van haar gemaakt, waarvan een selectie te zien is in de tentoonstelling. Daarnaast komt als thema aanbod: de Hongaarse opstand en het gezinsleven.

Vooral de portretten van Ata zelf maken veel indruk.

Naast deze 2 tentoonstellingen heeft gastcurator Eddy Posthuma de Boer in de tentoonstellingsreeks De collectie belicht door … foto’s van E.D. van der Elsken uitgekozen om te laten zien. Alle vijftien foto’s zijn voorzien van een persoonlijk commentaar van Posthuma de Boer. Deze tentoonstelling is een van de eerste tastbare resultaten van het omvangrijke restauratieproject van Ed van der Elskens kleurenwerk. Al zijn kleurendia’s hebben schimmel opgelopen doordat ze jaren in vochtige omstandigheden zijn bewaard. Om te voorkomen dat deze foto’s verloren gaan, moeten de dia’s een voor een gerestaureerd worden. Deze reeks is nog te zien t/m 31 december 2016.

Ga je het museum bezoeken, neem dan een goed opgeladen telefoon of andere camera mee (spiegelreflexcamera of compact). Niet zo zeer om foto’s van de tentoonstellingen te maken, maar om foto’s van de prachtige omgeving op de Kop van Zuid te maken. Je hebt bijvoorbeeld prachtig uitzicht op de Erasmusbrug. Ook een bezoek aan Hotel New York is zeker de moeite waard. Verder wordt je omringt door prachtige architectuur en als het meezit liggen er wonderschone schepen aangemeerd.

Na je bezoek raad ik je aan om te voet over de Erasmusbrug richting het Museumpark te lopen. Zo bekijk je de Erasmusbrug en de Kop van Zuid ook vanuit een ander perspectief.

In het Museumpark vind je o.a. de Kunsthal. De Kunsthal Rotterdam is een van de iconen van de moderne architectuur en wordt jaarlijks bezocht door vele architectuurliefhebbers uit de hele wereld. De Kunsthal toont altijd verschillende expositie, langs verschillende culturen en kunststromingen.

Momenteel zijn er twee fototentoonstellingen te bewonderen.

PETER LINDBERGH: A DIFFERENT VISION ON FASHION PHOTOGRAPHY – 12 februari 2017.
Peter Lindbergh behoort tot op de dag van vandaag tot de meest invloedrijke modefotografen van de afgelopen veertig jaar. Sinds de jaren tachtig is Lindberghs pure zwart-wit fotografie beeldbepalend voor de ontwikkeling van de modefotografie.

Het spectaculaire overzicht van Lindberghs oeuvre bevat exclusief materiaal, van niet eerder getoonde beelden, persoonlijke aantekeningen, storyboards, rekwisieten, polaroidfoto’s, contactafdrukken, films en monumentale afdrukken. Lindberghs pure zwart-witfoto’s zijn al vanaf het begin van de jaren tachtig koersbepalend voor de modefotografie, en voor het eerst samengebracht in een omvangrijk retrospectief.

Meest indrukwekkend, ondanks de kleine opzet, vond ik zelf de fotoserie Heet mijn man Henk? Over alzheimer patiënten:
HEET MIJN MAN HENK? ALZHEIMER IN BEELD. PETER GRANSER – t/m 4 december 2016.
Met de tentoonstelling ‘Heet mijn man Henk?’ opent de Oostenrijkse fotograaf Peter Granser het venster op een wereld die velen onbekend is. Een wereld die we denken te kunnen omschrijven, maar die we slechts aan kunnen raken. Gransers portretten van door Alzheimer getroffen mensen zijn esthetisch, maar zonder de donkere kant van het leven met de ziekte te ontkennen. De fotograaf probeert de tijd te bevriezen door vast te leggen wat er nog is. Maar tussen de blik van de kijker en de geportretteerde in ligt een gapend gat.

Het is een verhaal over verlies, over het vergeten van het bestaan, maar door Gransers cameralens bovenal een verhaal over waardigheid.
Deze serie raakte mij echt….

Na mijn bezoek was de volgende bestemming: Strips! Museum voor beeldtaal. Ik was nog niet eerder in dit museum geweest (het bestaat pas sinds september 2014), dus verheugde mij hier erg op. Nu moet ik eerlijk bekennen dat de entourage en het interieur weinig inspirerend en vooral erg vervallen en armoedig aan deed. Maar als je daar doorheen kijkt (en de humor van inziet zoals ik), dan is het echt wel een tof museum.

Momenteel is er de tijdelijke tentoonstelling MARTIN LODEWIJK te zien (t/m 20 november 2016).
Martin Lodewijk (1939) heeft niet alleen als striptekenaar, maar ook als reclametekenaar een zeer succesvolle carrière opgebouwd. Het stripverhaal Agent 327 komt van de hand van Martin Lodewijk en bijvoorbeeld ook de reclames Laat de dieren maar lachen voor Ouwehands Dierenpark. Het leuke aan de tentoonstelling is dat je een beeld krijgt van ruwe schets t/m het eindresultaat. En hoe bijvoorbeeld bestaande (Rotterdamse) gebouwen in de strips zijn verwerkt.

   

Dit museum valt nog niet onder de museumjaarkaart maar vanaf volgens jaar waarschijnlijk wel. Hopelijk zullen de ruimtes ter zijner tijd de aankleding krijgen die een dergelijk museum verdient.

Lees ook eens mijn blog van mijn vorige bezoek aan Rotterdam, met onder andere een bezoek aan de toen net geopende Markthal:
http://yvonnedehont.nl/rotterdam-van-james-bond-tot-de-markthal/